Frank Ocean'ın Albüm Öncesi Albümü: Endless

Frank Ocean'ın benim için çok ayrı bir yeri var, hayatımın en zor yıllarından birinde karşıma çıkmış ve çok zor bir dönemimin fon müziğini oluşturmuştur. Aradan yıllar geçmesine rağmen "Thinking About You" ya da "Pyramids" gibi şarkılarını dinlediğimde içimi garip bir hüzün kaplar. Neredeyse deha seviyesinde yetenekli bir adam olduğunu düşünürüm.

Channel Orange'dan beri yıllar geçti elbette, ben de uzaktan takip etmeye devam ettim. Biraz içine kapandı Ocean. Birkaç müzisyen arkadaşı ile beraber bir şeyler yaptı, bir iki albüme konuk oldu falan. James Blake ile arkadaşlıklarını duyunca şaşırmıştım mesela. (Kanye West ve Bon Iver kankalığı gibi bir durum herhalde.) Neyse Ocean'ı takip eden herkes yıllardır "Boys Don't Cry" isminde bir albüm çıkarmaya çalıştığını biliyordur. Bu albüm tarihte çıkış tarihi en çok ötelenen albüm olarak da isimlendirilebilir. Artık en son doğum günüm olan 5 ağustosa kesin gözüyle bakılıyordu. Ama Ocean'dan yine bir ses gelmedi. Sonra dün aniden Pitchfork'u Frank Ocean haberleri sarmaya başladı. Ocean beklenen albümünü değil, görsel bir albüm çıkarmıştı Endless adında. Itunes'tan edinebilmek için şansımı denesem de bir türlü ulaşamadım. Yine de internetin derinliklerinde bir yerden şarkılara ulaştım. Bugün de vimeodan tamamını dinlemek ve izlemek mümkün oldu. Ocean'ın sadece 2 albümü olsa da, oldukça fanatik bir kitlesi olduğunu kabul etmek lazım. Hemen internete yayılmış. (Tamamını dinlemek ve izlemek isteyenleri BURAYA alalım.)

Albüm hakkındaki düşüncelerim karışık. İlk izlenimim Ocean'ın albümüne uygun bulmadığı şarkıları buraya topladığı şeklindeydi. Çünkü şarkılar tamamen lo-fi olarak çalınıp söylenmiş. Zaten görsel kısım siyah beyaz olarak çekilmiş ve bir grup insan bir takım işlerle uğraşıyor. Albümün yapım sürecine dair metaforlar olarak değerlendirdim. Yine de albümde çok etkileyici bir yan da var. How to dress well'in o lo-fi tadı var resmen. Hani kendi kendine evde çalmış ve söylemiş gibi. Şarkılar Channel Orange kıvamında hiç değil, özellikle kulağa "Rushes" ve "Slide on me" dışında çarpan bir şarkı da olmuyor. Albüm zaten 1-2 dakikalık şarkılardan oluşuyor genelde ve 18 şarkı var. Şarkıdan ziyade fikirlerden oluşuyor demek lazım. Bunlar güzel fikirler ve Ocean'ın olgunlaştığını düşündürdü bana. Channel Orange zamanı çok garip metaforlar ve hikayelerle dolu şarkılar yazıyordu, bu albümde ise hikayeleri bir kenara bırakıp çağrışımlara geçmiş gibi. Şarkı sözleri çoğu zaman belirli bir anlam ifade ediyor gibi görünmüyor. En azından dinleyici için, Ocean için elbette bambaşka anlamları vardır. Yine de dinleyiciyi ihmal etmeyen hoş bir tınısı var ve bir çeşit proje olmasına rağmen kesinlikle dinlenmeyi hak ediyor. Özellikle görsel kısmında sonundaki Kraftwerk tadındaki bonus kısımlara doyamadığımı belirtmeliyim.

Tabi bu albümü "Boys Don't Cry" olarak çıkarmış olsa, bu kadar iyi yorumlar yazar mıydım emin değilim. Asıl albümü hala beklerken "Endless" oldukça keyifli ve yaratıcı geldi kulağıma. Bugün de aniden kendi sitesinde bambaşka bir şarkıya, mükemmel bir klip yayınladı. Klibi BURADAN izleyebilirsiniz ve şiddetle tavsiye ediyorum. "Nikes" adındaki bu şarkı sanırsam yeni albümden geliyor, ve single olmak için çok da uygun olduğunu düşünmedim. Hala albümün genelinin neye benzeyeceği konusunda hiçbir fikir vermiyor. Klip ise binbir türlü garip ve bolca çıplaklık içeren kareden oluşuyor. Gerçekten Ocean'ın bir süredir bambaşka bir boyutta yaşadığı teorimi onaylıyor gibi.

Benim heyecanım oldukça fazla, 2016 ne kadar berbat bir yıl olsa da, sanırım müzik anlamında çok uzun süredir böyle dolu bir yıl geçirmemiştim.